November 2022 – Alligator Plastics
We zien het steeds meer: ten tijden van crisis en onzekerheid, schieten we massaal in de overlevingsmodus. De korte termijn strategie wint aan dominantie, waarbij leverbetrouwbaarheid bovenaan staat en het soms ieder voor zich lijkt. Dé hamvraag luidt dan ook: ‘Wat krijg ik wanneer geleverd?’. Maar zijn we daarmee niet mede-veroorzakers van het probleem? En zou juist de langetermijnrelatie binnen de gehele keten niet moeten zorgen voor een omwenteling?
Schaarse grondstoffen
Een belangrijke grondlegger van de hedendaagse korte termijn strategie is het tekort aan basismateriaal. Het zoeken naar alternatieve grondstoffen is aan de orde van de dag. Hoewel dit ook mooie kansen oplevert (want hiermee worden ook alternatieve methodes of bronnen gecreëerd), zorgt de schaarste voor veel onzekerheid. Een herkenbaar voorbeeld van dit alles, was de wereldwijde run op toiletpapier toen het Coronavirus opdook. Dit brengt ons bij de psychologische kant van dit vraagstuk: in onzekere tijden wil men niet achterblijven of het risico lopen dat ze misgrijpen. Het gevolg: de hype breidt zich als een olievlek uit. Eigen belangen komen voorop te staan, ondanks dat we elkaar altijd nodig zullen hebben. Immers, ook met een magazijn vol halffabricaten kun je niet vooruit als er ook maar 1 onderdeel mist.
Strategische bevoorrading
We constateren steeds vaker dat strategische bevoorrading plaats maakt voor de instinctief ad-hoc aanpak. Men wil op korte termijn niet naast het net vissen, waardoor de focus verschuift van de lange naar de korte termijn: hoe zorg ik ervoor dat ik op de juiste tijd, de juiste spullen in huis heb?
Gelijktijdig plannen we niet enkel voor vandaag, maar ook voor morgen of zelfs volgend jaar. Wat gebeurt er als het tij keert in de markt? Hoe liquide is mijn bedrijf nog als ik alle risico’s wil afdekken? En hoe ga ik om met klanten die keiharde garanties eisen? Tezamen met torenhoge energieprijzen en de maatschappelijke roep steeds verder te verduurzamen moeten we ons blijven realiseren hoeveel druk er op bedrijven en organisaties rust om alles maar “goed” te moeten doen. We mogen best eens vaker stilstaan bij de relaties in de keten en elkaar de ruimte geven het samen goed te doen. We dragen immers gezamenlijk de verantwoordelijkheid voor onze eindklanten. Een sterke keten vormt het fundament om samen verder te ontwikkelen. Juist in tijden van angst of dreiging.
De duurzame kracht van de keten
Om op de lange termijn concurrerend te blijven is het nodig om beter samen te werken met elkaar. Dit geldt voor de gehele keten: van leverancier tot klant. Het is allesbepalend hoe sterk deze totale keten is, als we het hebben over leverbetrouwbaarheid en flexibiliteit. Alleen als we elkaar de ruimte gunnen onze risico’s te managen kunnen we deze fluctuaties in de toekomst beter de baas zijn. Van gezonde leveranciers tot gezonde klanten.